Donderdag 28 augustus 2014 – Woestduin-Vinkenduin-Leyduin

Nog een paar dagen en dan begint de meteorologische herfst. Door het koude en natte weer van de afgelopen weken heeft de natuur daar alvast een voorschot opgenomen: paddestoelen schieten als zichzelf uit de grond en spinnen zijn er in overvloed. Zo ook op mijn rondje van vandaag door de landgoederen Woestduin-Vinkenduin-Leyduin, dat wil zeggen de spinnen, paddo’s zie ik ook hier nog maar weinig.

Voor wie niet zo van spinnen houdt, zou ik zeggen: scrol maar snel door naar beneden, want de netwerkers komen in dit blog het eerst aan bod. Te beginnen met een kiekje van een spinneweb in ochtendlicht:

Dan een standaardplaatje van een Kruisspin in het centrum van zijn/haar netwerk. Sommigen zitten zo geconcentreerd te wachten op een vette buit, dat ik dichter en dichterbij kan komen, zonder dat ze wegvluchten:

Je kan op deze close-up zien dat het om een vrouwtje gaat, hoewel het geslachtsdeel wel wat weg heeft van een piemeltje…(met dank aan Harry Barendrecht op Facebook)

Een zij-aanzicht van een – volgens mij – andere spinnensoort:

Nogmaals een Kruispin, deze keer eentje die uit het netwerk gestapt is en even langs de zijlijn zit te kijken:

Voor de afwisseling een Hooiwagen, een heel andere soort, die niet aan netwerken doet:

Voor vandaag heb ik het wel een beetje gehad met spinnen. Ik voel overal gekriebel en ga maar eens op zoek naar wat andere beestjes. Al snel vindt ik mijn volgende onderwerp: een Schorpioenvlieg, een mannetje nog wel. Deze is helaas wat moeilijker te kieken dan de spinnen, want hij is erg nerveus en oplettend en vliegt steeds weer weg als ik hem bijna scherp heb. De aanhouder wint ook dit keer weer en ik hou er toch wel een paar redelijke plaatjes aan over:

Vooral deze frontale opname vind ikzelf wel geslaagd:

Zoals de titel van dit blog al aangeeft, komen er vandaag ook wat slijmjurken voorbij, eigenlijk meer slijmvoeten. Niet ongebruikelijk als je je met ‘netwerken’ bezighoudt. Dit is de eerste, niet alleen een slijmerd, ook nog eens een thuiswerker…

… gevolgd door een meer uithuizig type, oftwel een dakloze:

Maar ook dakloze slijmerds kunnen het best gezellig met elkaar hebben, getuige dit parende stelletje.Ik vond dit zo’n mooi beeld, net het Yin-Yang symbool:

Om goed te kunnen netwerken, moet je niet allen goed kunnen slijmen, soms moet je ook een echte eikel kunnen zijn:

Gelukkig ben ik hééél slecht in netwerken…

Nog even terug naar de beestjes: een voor mij onbekende juffer…

… maar dat zijn bijna alle juffers! Vliegen zijn ook moeilijk uit elkaar te houden, maar dit is vermoedelijk een Dambordvlieg:

En deze weet ik zeker: Rhododendroncicades. Prachtig om te zien, maar een ware plaag voor hun gastheren. Er zitten er hier zoveel, dat sommige struiken het echt dreigen af te leggen.

De natuur – en met name de fauna –  is niet altijd even vriendelijk, zeg maar bijna nooit. De één leeft vaak ten koste van de ander, maar dat komt ook bij mensen voor. Om nou toch dit blog een wat vriendelijker slot te geven ga ik me nog even bezighouden met de flora. Ik probeer weer eens wat sfeerplaatjes te schieten, met varens, waaraan nog wat dauwdruppels hangen…

En zaaddoosjes van de Koekoeksbloem kan ik bijna nooit links laten liggen:

Tot besluit een keer door de begroeiing heen gekiekt, waardoor een heel apart effect ontstaat:

 

Hiermee ben ik aan het eind gekomen van een heerlijke wandeling door de oude duingebieden tussen Groenendaal en de AWD. Ik heb me weer een paar uurtjes goed vermaakt in de natuur, hetgeen een redelijk gevarieerd blog oplevert met hopelijk voor elk wat wils. Bedankt voor het lezen en kijken; tot de volgende keer.