Vandaag moest het er dan maar eens van komen. Een rondje door de bollenstreek, op de fiets. Nou doe ik dat wel vaker, maar meestal met de bedoeling om zo snel mogelijk weer thuis te zijn en niet om te gaan fotograferen. Vandaag pak ik eens niet de racefiets en doe het rustig aan. Camera met tele- en macrolens in de stuurtas en maar eens zien wat we tegenkomen.
Fietsend langs de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder richting Hillegom kom ik langs een weiland met schapen, waaronder vele lammetjes. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een lammetje leuk of aandoenlijk gefotografeerd heb, dus stap ik af. Eens moet de eerste keer zijn, nietwaar?
Maar om nou te zeggen dat ze meewerken… Veel animo van hun kant is er niet: ze huppelen niet dartel rond in de wei en kijken niet bepaald aandoenlijk, eerder een beetje suf.
< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht>
01. Suf Lammetje
Waar het aan ligt weet ik niet, maar ze kijken allemaal maar een beetje dom naar ‘het vogeltje’. Zou het het uur van de dag zijn? Ik geef het niet meteen op en loop een paar keer langs het hek heen en weer. Toch nog een aandoenlijk tafereeltje!
02. Aandoenlijk tafereel
En het mooie is: geen lelijke oormerken in beeld! Dat is bij het volgende tafereel helaas wel het geval: moeder en kind die schijnbaar even niets van elkaar willen weten. Misschien heeft de kleine iets uitgevreten wat niet door de beugel kan of heeft ergens zijn/haar zin niet in gekregen. Wie zal het zeggen, bedenk er maar wat bij.
03. Gebrouilleerd?
De laatste vind ik ook wel aardig: de kleine steekt brutaal zijn tong naar me uit. Durft-ie best wel, met mama zo vlak achter hem/haar.
04. Brutaaltje
Ik weet wanneer ik teveel ben en stap maar weer eens op mijn fiets. Op naar de bollenvelden, want die moeten nu toch volop in bloei staan. Ik fiets zigzaggend door de bollenstreek richting Keukenhof en weer terug. En ik ben niet de enige vandaag: vele Japanners en/of andere Aziaten volgen mijn voorbeeld. Best bewonderenswaardig om te zien hoeveel,lol ze daarin hebben, want het zijn toch best zware huurfietsen (zonder trapondersteuning) en er staat redelijk wat wind. Ze zijn – uiteraard – eveneens gewapend met (foon)camera en stappen overal af om plaatjes te schieten. Vooral de bekende kiekjes van reisgenoot/partner tussen de bloeiende tulpen is favoriet. Ik ben vandaag alleen op stap, dus behelp ik me maar met enkel de tulpen. Met de telezoom op 400mm:
05. Bollenveld
06. Bloeiende tulpen
Leuker is het als één tulp met zijn kop duidelijk boven de rest uitsteekt of een afwijkende kleur heeft. Die zijn er genoeg. Ik heb mijn keus vandaag laten vallen op een knalgele tulp in een veld vol knalrode: lekker fel! Op 300mm deze keer:
07. Durf anders te zijn!
Ik probeer ook nog even de macrolens…
08. Uitbijter
… maar ik denk toch dat mijn voorkeur naar de eerste uitgaat.
Een detail van een rood-gele tulp, die zijn beste tijd gehad heeft en al bezig is met het verwelkingsproces. Levert een ‘vlammend’ macro-plaatje van het binnenwerk op:
09. Binnenwerk
Een iets verderop gelegen veld doet met zijn pastel-getinte tulpen iets minder pijn aan de ogen. Eerst weer even met de telezoom…
10. Pasteltulpen (173mm)
11. Pasteltulpen (300mm)
12. Pasteltulp (400mm)
Langzamerhand kruip ik steeds dichter op mijn onderwerp. De macrolens gaat weer even op de camera voor wat voorzichtige eerste stapjes in de abstracte natuurfotografie.
13. Abstracte tulp
14. Abstracte tulp
Ik vind het geen makkelijke tak van sport, maar met dit eerste resultaat ben ik eigenlijk best tevreden. Misschien moet ik dit vaker proberen…
Een dan nu weer iets heel anders. De titel van dit blog dekt niet helemaal de lading, want het was niet één rondje door de bollenstreek, maar het waren er twee. Ruim twee weken later fietste ik min of meer hetzelfde rondje. Nu niet met kleurige bollenvelden als doel. Die waren op een enkel veldje na alweer verdwenen, net als het merendeel van de toeristen. Vandaag ging ik op zoek naar patrijzen. Die werden al een tijdje op verschillende locaties waargenomen.
Dat wil ik ook! Maar eerst kom ik een fuut met jong tegen:
15 Fuut met jong
Veilig op moeders of vaders rug. Nieuwsgierig om zich heen kijkend, geholpen door pa of ma: “kijk eens naar rechts…”
16. Nieuwsgierig
Het gaat nog niet altijd goed. “Kijk ook eens naar links… andere links!” Het leven is ook niet eenvoudig voor een jonge fuut.
17. Andere links!
Maar het komt vast wel goed met de opvoeding van dit kleine spul. Nadat ik heb vastgesteld dat er ook nog twee broertjes/zusjes tussen de veren van de ouder-fuut verstopt zaten, ga ik weer verder. Op zoek naar mijn eerste patrijs. En ik heb geluk, want exact op één van de aangewezen locaties op waarneming.nl zie er twee scharrelen. Helaas niet op een erg fraai veldje en ook heel ver weg. Met het blote oog zijn ze bijna niet te zien, maar met heel veel moeite kan ik toch nog een enigszins toonbaar plaatje maken:
18. Patrijzen
Ik had niet gedacht dat ik hier in de buurt ooit patrijzen tegen zou komen, maar dat bleek dus verkeerd gedacht. Voor een eerste patrijs ben ik voorlopig wel blij met dit plaatje. Ik weet nu dat ze er zitten en waar ik ze moet zoeken. Ik neem me dan ook voor om vaker langs te gaan, in de hoop ze wat dichterbij te kunnen schieten.
Dit was het voor nu. Allen weer dank voor het lezen en kijken en wie weet tot een volgend blog.
Voor wie alle foto’s nogmaals in groot formaat wil zien is hier tot slot de beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.
