Het wordt weer tijd om een oude traditie in een te herstellen: de Grote Voorjaarsschoonmaak! Als ik het me goed herinner, was een goede huisvrouw daar vroeger toch op zijn minst een weekje zoet mee. Maar het ruimde altijd lekker op.

Ook mijn digitale negatievenkast (harde schijf) is zo af en toe aan een opruimbeurt toe. Sommige laatjes (mappen) bevatten slechts enkele negatieven, niet genoeg om een blogje mee te vullen, maar toch de moeite waard om er een afdrukje van te maken. Dat resulteert dan in een verzameling plaatjes die in principe meestal geen verband met elkaar houden: Los zand dus!

< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht.>

19 januari: Groenendaal

Op zoek naar leuke macro-onderwerpen maakte ik een rondje door het Groenendaalse Bos. Het liefst slijmzwammen, natuurlijk, maar die zijn klein, piepklein. Ik vond ze dan ook niet. Wel sporenkapsels van mossen, ook leuk.

Ik oefende ook nog wat met focus stacking. Het zijn redelijk goed stilstaande onderwerpen, dus heel moeilijk was dat niet. Een stack van 10.

Slijmzwammen vond ik niet, maar wel trok een groepje kleine witte stipjes op een stuk dood hout mijn aandacht. Nog geen mm groot waren ze en het ging hier vermoedelijk om Gewone Franjekelkjes, een lid van de stam der Zakjeszwammen. Hoewel de heldere druppeltjes op de rand kenmerkend zijn, kan alleen microscopisch onderzoek uitsluitsel geven over de juiste naam.

Blauwe besjes aan een grote struik. Vaag kwamen ze me bekend voor, maar ik kom maar niet op de naam. De combinatie met de fraaie achtergrond nodigde uit tot het maken van wat foto’s.

7 februari: Achtertuin

Eindelijk een paar dagen met matige nachtvorst. Tijd om de bellenblaas weer eens tevoorschijn te halen. Het was blijkbaar nog niet koud genoeg. De bellen bevroren uiteindelijk wel, maar ze deukten voor het goede te snel in.

7 februari: Kraansvlak, Kennemerduinen. Wisentenpad,

’s Middags besloot ik een wandeling te maken over het Wisentenpad in de Kennemerduinen. Het was lekker weer geworden en omdat dit pad binnenkort wegens het broedseizoen wordt afgesloten, moest het nu gebeuren. Ik hoopte natuurlijk op een ontmoeting met de Wisenten, maar ze lieten zich niet zien. Wel een Ree tussen de duindoorns die mij scherp in de gaten hield. Dat verwacht je toch niet?

Verder kwam ik – op een paar duinkonijntjes na – weinig spannends tegen. Dan maar even wat landschapjes proberen. Drie grove dennen op een rij zouden wel eens een aardig beeld kunnen opleveren. Echt leuk werd het pas na omzetten in zwart-wit.

Het is best een lang pad en voordat ik heen en weer was gelopen begon het al te schemeren. Veel kleur zat er echter nog niet in de lucht. Een beetje draaien aan de witbalans én wat onderbelichten doet echter wonderen.

Na mijn wandeling fietste ik nog even verder naar de kop van de Zeeweg. Daar staat al enige jaren een markant gebouw, een appartementen-hotel met de naam Poort van Bloemendaal. Vroeg gewoon om een foto, zeker met de ondergaande zon. Een HDR van 5 belichtingen.

Hierna maakte ik nog een korte strandwandeling. Een echt kleurenspektakel werd het niet vandaag, maar de skyline van Zandvoort en de surfer zorgden toch voor een aardig plaatje.

Even natte voeten halen voor het volgende plaatje. Het was niet de bedoeling, maar het gebeurde toch. De surfer was al naar huis, maar de oranje gloed maakte het enigszins goed.

21 februari: Ringvaart Haarlemmermeer

Fietsend langs de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder tussen Cruquius en Vijfhuizen kwam ik een koppeltje futen tegen. Ze vertoonden baltsgedrag, maar verder dan een beetje kopschudden gingen ze niet. Jammer.

21 februari: Achtertuin

Afgelopen maanden was er op het gebied van vogels tellen in de achtertuin niets schokkends te melden. Soorten en aantallen gasten bleven ongeveer gelijk. Slechts enkele dagen maakte ik wat foto’s. Vooral de spreeuwen waren dan mijn favorieten. Niet alleen erg grappig om hun gedrag te volgen, saaie zwarte vogels zijn het zeker niet.

21 februari: Glipper Zandvaart

Tegen zonsondergang op dezelfde dag maakte ik een wandeling richting het Bennebroekbos. Toen ik de straat uitliep zag ik langs de Glipper Zandvaart een Aalscholver die zijn veren stond te drogen. Dat zie ik hier niet vaak. Het blijft een imposant gezicht en et licht was daarbij niet verkeerd.

21 februari: Bennebroekbos

Ik wilde nog even stoeien met de sneeuwklokjes bij avondlicht, voordat ze uitgebloeid waren. Het was even zoeken naar een plekje waar het licht net gunstig tussen de bomen door viel. Eenmaal gevonden was het natuurlijk de bedoeling dat daar dan ook de sneeuwklokjes acte de présence zouden geven. Dat deden ze keurig.

Ik maakte mijn rondje af en stuitte op een klein groepje krokussen. De zon was inmiddels kleurloos onder gegaan, maar op de achtergrond voorbij rijdende auto’s zorgden nu met hun koplampen voor de nodige sfeerverlichting.

22 februari: Zuidpier, IJmuiden

De volgende dag ging ik alweer op stap, naar de Zuidpier deze keer. Het was een grote teleurstelling: er was niet veel te zien, het licht was te hard, evenals de oostenwind. Een grote groep drieteenstrandlopers deed zijn naam geen eer aan. Ze schoolden samen op een betonblok, lekker in de luwte. Ik kon ze geen ongelijk geven. Het leverde wel weer eens een ander plaatje op van deze vogeltjes dan gebruikelijk.

26 februari: Ooijpolder

Eind februari was het ineens toch winter geworden. Sloten en plassen vroren (deels) dicht. Hier en daar zorgde de wind voor wakken. Tijdens een oppas-ronde in Nijmegen ging ik even een uurtje de Ooijpolder in, op zoek naar Pijlstaarteenden die daar gesignaleerd waren. Ik zag ze ver weg in open water zwemmen, maar vond de natuurlijke ijssculpturen die aan rietstengels langs de oever waren gevormd interessanter.

Je kan er met enige fantasie een doodskop of masker in zien, maar het was vooral de beweging in het water eronder dat zorgde voor leuke effecten.

Het leverde steeds weer ander plaatjes op. Ik heb er nog veel meer, maar ik zal me hier beperken tot deze drie.

En de Pijlstaarteenden dan? Die bleven ver weg, te ver weg voor een mooie foto. Omdat het een primeurtje is, toch maar een bewijsplaatje.

Tot slot ging ik nog even kort buurten bij de Waterspreeuw, maar die had kennelijk elders een warm plekje gevonden. Dan maar een foto van een Roodborst op ijs. Wat zal die een paar koude voetjes hebben gehad…

Zo, dat is ook weer gebeurd. De eerste twee maanden van 2018 zijn klaar: opgeruimd staat netjes! Een ieder weer bedankt voor het lezen en kijken. Tot een volgend blog.

<Voor wie alle foto’s nogmaals in groot formaat wil zien is hier tot slot de beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog>