Zoals ik in mijn vorige blog al min of meer beloofde, zou ik nog een blogje geheel gewijd aan Lepelaars het licht doen zien. En aangezien belofte schuld maakt….
Alleen Lepelaars dus in dit blog, hoewel… dat is ook niet helemaal waar. Maar wel allemaal vogels van een inmiddels overbekende locatie, de Buiten Liede bij Haarlemmerliede. Hier broedt ieder jaar een grote kolonie in een bosje, deels in oude reigersnesten. Deze vogels een beetje ongehinderd door takken fotograferen is een hele toer, maar er broeden vele paartjes (een stuk of 20 denk ik wel), dus dat verhoogt de kansen.
< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht.>
Ik begin met een plaatje van één van mijn eerste twee bezoekjes op 13 en 14 maart. Een portret van een Lepelaar die even lekker vrij zat of stond.
01 Lepelaar – portret
Op beide dagen was het licht niet fantastisch, hetgeen een beetje saaie foto opleverde. Deels mijn eigen schuld, want je kan beter op een ander tijdstip dan midden op de dag hier gaan fotograferen. ’s Morgens vroeg of ’s avonds is het licht vaak beter. Dat laatste ondervond ik toen ik twee weken later, op 27 maart, nogmaals bij onze nestelende vrienden op bezoek ging. Het was een mooie zonnige avond en de zon dreigde mooi onder te gaan. Dat leverde gelijk een stuk fraaiere beelden op.
02 Lepelaar in avondlicht
Ondanks wat veel takken nu toch ook een aardige plaat:
03 Lepelaar zoekt balans
04 Op de uitkijk
05 Nestmateriaal of…?
Vanavond lukte het me ook een paar Lepelaars in de vlucht vast te leggen. Niet bepaald eenvoudig, hoewel het toch best grote vliegende objecten zijn, maar het gaat altijd sneller dan je denkt. Eerst moet je ze in de zoeker zien te krijgen, daarna razendsnel scherp proberen te stellen en vervolgens dat zo zien te houden. Omdat je met continu-AF en tracking-AF nooit weet waar het scherpstelpunt komt te liggen, gebruik ik altijd ‘single’-AF in combinatie met continue opname. Als het dan een keer lukt, levert het gelijk (veel) imposante beelden op:
06 Lepelaar in de vlucht
07 Lepelaar in de vlucht
Twee foto’s waar ik best blij mee ben. Maar ook een portretje maken gaat onder deze omstandigheden een stuk beter:
08 Portretje
Tegen achten – de zon gaat al bijna onder – wordt het licht mooier en mooier. Op één van de nesten die goed zichtbaar zijn, lijkt bovendien een paring op handen.
09 Voorspel
10 Voorspel
De paring kwam inderdaad, maar was wat je noemt een vluggertje. Het geheel duurde nog geen 5 sec. en ging bovendien te snel voor mijn sluitertijden. Vele bewogen en onscherpe beelden konden thuis meteen in de prullenbak. Wel jammer, want het had het verhaal compleet gemaakt. Wie toch graag parende lepelaars wil zien: hij of zij kijke hier. Dan ga ik ondertussen verder met het naspel: niet echt enerverende, maar wel romantische beelden:
11 Naspel
12 Naspel
Fraai beschenen door het licht van een enorme oranjerode bol. Je zou er bijna zelf romantisch van worden.
13 Romantiek
14 Romantiek
Tot zover deze mooie beelden. Mooier dan dit wordt het niet, wel leuker. Blijf dus kijken!
Mijn volgende en laatste bezoek aan de Liede dit jaar vond plaats in de ochtend van 10 mei. In de tussenliggende tijd had ik wel een paar keer gedacht nog eens langs te gaan om te kijken of er al jongen waren, maar steeds stonden er weer andere plannen in de weg. Er valt in deze tijd van het jaar ook zoveel te beleven in de natuur. Een betere spreiding over het jaar zou welkom zijn, maar ik ben bang dat daar niet over te praten valt… Maar goed: de eerste etappe van een 5-daagse fietstocht richting Nijmegen leidde ons langs de Liede en dan stap je toch even af om te kijken. De jongen bleken al fors aan de maat en op één plek goed vrij zichtbaar. Ik maakte wat foto’s met de compactcamera en besloot na dit tochtje nog eens terug te gaan.
15 Jonge lepelaars
De oppas-ouder stond in de slaapstand en de kinders lijken het wel gezellig te hebben met elkaar. Dit nest lag wat dieper in het bosje, maar zoals gezegd redelijk vrij zichtbaar. Jammer van dat ene kleine blaadje dat de snavel van het liggende jong wat wazig maakt.
Soms was er wat meer activiteit, zoals rek- en stekoefeningen. De vleugels bleken al behoorlijk ontwikkeld:
16 Rekken en strekken
Maar meestal lagen ze half te dutten, in afwachting van wat komen ging. Ondertussen liep ik wat heen en weer langs de andere nesten. Hier waren de kinders duidelijk nog een stukje jonger:
17 Ander nest
Ondanks dat de Lepelaars veel nesten van Blauwe Reigers hebben ingepikt, broeden die hier nog steeds, soms pal boven een lepelaarsnest. Ook hier zijn al flinke jongen. Helaas erg moeilijk te zien: ze zitten erg hoog en goed verstopt. Slechts op één foto waren twee jongen redelijk zichtbaar.
18 Jonge Reigers
Echt mooi vind ik ze niet: ze zouden zo weg gelopen kunnen zijn uit de Muppet Show.
Wat de Lepelaars vandaag niet deden, deed een Reiger wél: lekker vrij op de uitkijk gaan staan:
19 Reiger op de uitkijk
Toen hij/zij aanstalten maakte om weg te vliegen, liet ik de camera mee ratelen en dat leverde een paar mooie platen op. Dit was wel de topper: net of-ie de Flamengo danste. Vond ik wel een leuke titel…
20 Reiger doet Flamengo
Na dit intermezzo moest ik snel terug naar het eerste lepelaarsnest. Snel mijn plekje inpikken, want er kwam een aantal collegiale teletoeters aanrijden. Vooralsnog was er niet veel actie. Je hoopt natuurlijk op de terugkeer van de andere ouder, mét voedsel. Er werd ondertussen weer gestrekt…
21 Beetje strekken
… geposeerd…
22 Beetje poseren
… en gepoetst:
23 Beetje poetsen
Vervolgens papa (voor het gemak maar even aangenomen) uit de slaap houden…
24 Wakker worden!
… en imitatiegedrag vertonen:
25 Imitatiegedrag
26 Imitatiegedrag
De laatste twee foto’s zijn het leukst om snel achter elkaar in de beeldencarrousel te bekijken.
Er ontstond nu wat lichtelijke opwinding in het nest, waarbij het leek alsof broertjes en/of zusjes werden opgetrommeld…
27 Lichte opwinding
Als je door je zoeker staat te turen, mis je wel eens wat er in de omgeving gebeurt. Ik had dan ook niet gezien waar, maar moeder scheen in aantocht te zijn…
28 Moeder in aantocht
… en de opwinding nam duidelijk toe: moeder=eten!
29 Toenemende opwinding
En dan in eens – alsof uit het niets – was moeder gearriveerd op het nest, onder grote belangstelling van iedereen.
30 Gezin compleet
Nu moet het voeden alleen nog even op gang gebracht worden. Hiertoe duwen de jongen hun snavel diep in de keel van de ouder om zodoende het braakproces op te wekken.
31 Braken opwekken
32 Dat kan dieper en dat moet dieper!
Het eerste hapje leek binnen (let op de slijmdraad). Ondertussen probeerde vader weer een tukje te doen…
33 Eerste hapje…
… maar dat zat er niet echt in. Bovendien moest er gewerkt worden en was het zijn beurt om voedsel te verzamelen. Valt niet mee om zo’n gezin te onderhouden. Had dat op die romantische avond in maart maar bedacht!
34 Aan het werk!
Ondertussen ging de maaltijd verder…
35 Verder met eten
… waarbij het soms best dringen werd…
36 Verder met eten
37 Dringen
… dringen en bedelen…
38 Bedelen
… maar op een gegeven moment was de koek op:
39 Kijk dan! Leeg!
40 Op is op
Waarna de rust wederkeerde: het uitbuiken en wachten op de volgende lading kon beginnen. Hopelijk zou dat wat minder lang duren… maar ik bleef er niet op wachten, ik had foto’s genoeg. Ik heb mijn uiterste best gedaan uit de honderden foto’s die ik maakte de 40 mooiste/leukste te selecteren en dat viel om den drommel niet mee. Vooral uit de voedersessie was het moeilijk kiezen. Gelukkig is alles ook in groter formaat in de beeldencarrousel te bekijken. Dank voor het lezen, kijken en eventueel reageren. Wie weet tot een volgend blog.
De beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.
