In het voorjaar ben ik twee keer wezen vogelen in Waterland, een prachtig veenweidegebied net boven Amsterdam. De eerste keer werd ik op 11 april door René Smits wegwijs gemaakt en werd in een auto met chauffeur rondgereden langs de leukste plekjes. De tweede keer ging ik geheel op eigen benen op herhaling. Het was inmiddels 31 mei, de (eerste) paartijd is achter de rug en de eerste jongen vliegen uit. Ik wilde aanvankelijk weer een rondje door de polder rijden, maar ging eerst rondstruinen in het kleine gebiedje, waar vorige keer de blauwborsten redelijk actief waren.

< TIP: voor een grotere en betere weergave loont het de moeite een foto even aan te klikken! Wil je alle  foto’s uit dit blog in groot formaat bekijken, maak dan gebruik van de beeldencarrousel aan het eind van dit blogbericht>

De eerste vogel die ik zie is een rietgors. Hoog in het riet laat hij zich goed zien:

Ook laat hij zich goed horen en zingt dat het een lieve lust is. Het is dan ook prachtig weer en geheel tegen de weersverwachting in is het vrijwel geheel wolkeloos.

Op zich is een zonnetje prima voor mooie scherpe foto’s maar het kan ook harde plaatjes opleveren. Het is ook nooit goed.

Rietzangers lieten zich vandaag eveneens goed zien en horen. Niet zingend, maar wel roepend. Volgens mij deden ze dat steeds als ik – onbewust – te dichtbij een nest kwam. Ik had het idee dat ze me probeerden mee te lokken van hun nest af. Als dat mooie plaatjes oplevert ben ik daar natuurlijk best toe bereid.

Je wilt vogels sowieso al zo min mogelijk verstoren, maar nestfotografie is helemaal uit den boze. Dat doe je gewoon niet. Tenzij het lepelaars in bomen langs een drukke weg zijn en vanaf het fietspad goed te zien zijn… dan weer wel.

Ik loop enkele rondjes door het gebied, maar ook een beetje aan de buitenkant. Wie weet wil daar nog een leuk vogeltje op een hekje of paaltje gaan zitten. En ik heb mazzzel: een familie spreeuw strijkt er neer. Eén van de ouders in gezelschap van drie kinderen. Pa/ma vliegt al gauw verder, zodat alleen de drie jonkies over blijven.

En ook één van de jongen laat zijn broertjes/zusjes in de steek. Nu zijn er nog maar twee. Ze lijken van het uitzicht te genieten:

Maar zoals dat gaat met kinderen, die willen nog wel eens bekvechten:

Geen idee waar het om gaat. Gelukkig is de vrede weer gauw gesloten:

Uiteindelijk besluit er toch maar eentje iets verderop op de draad te gaan zitten. De zon was bij de voorgaande twee foto’s even schuil gegaan achter een wolk. Meteen een heel andere kleur als het zonnetje weer doorbreekt.

De overgebleven jongeling heeft het rijk nu alleen:

Tot zover de familie spreeuw. Er is in de buurt kennelijk ook een tureluursnest verstopt of misschien zijn er zelfs wel al jongen die onopgemerkt tussen het hoge gras rondlopen. In ieder geval zie ik ze niet, maar de luid roepende vogel boven op een berg riet maakt dit wel waarschijnlijk.

En weer die drukte makende rietzangers die goed hoorbaar en ook zichtbaar aanwezig zijn. “Zie je me wel?”, lijkt hij zich af te vragen:

Ze zijn nu veel beter zichtbaar dan begin april en daar maak ik natuurlijk dankbaar gebruik van. Ze blijven echter nooit lang op dezelfde rietstengel zitten en fladderen weer snel verder.

Het wegvliegen had ik uiteraard ook graag in beeld willen brengen, maar helaas… dat gaat te snel.

Een blauwborst had ik ook al een paar keer zien vliegen, maar in goed fotografeerbare posities willen ze nog niet erg gaan zitten. Totdat ik ineens een verwaaid uitziend vogeltje op een brugleuning zie zitten. Ik dacht eerst met een jonkie van doen te hebben, maar die hebben nog geen blauwe borst.

De zon schijnt nu weer, maar als die maar van de goede kant komt, kan dat toch fraaie plaatjes opleveren. Ook de achtergrond is niet beroerd. Waarom hij er zo uitziet weet ik niet. Vermoedelijk komt-ie net uit zijn bed!

Dat vermoeden lijkt juist, want hij begint aan de ochtendgymnastiek:

Maar veel verder dan op ‘één pootje staan, komt-ie niet. Ik vond het al sensationeel…

Het wordt misschien vervelend, maar ook deze rietzanger kon ik niet laten lopen. Het is de laatste voor vandaag.

Dat kan ik van de blauwborsten nog niet zeggen. Ik zie er steeds meer. Op een hoge rietberg staan ze geregeld op de uitkijk:

De goed oplettende kijker kan in de hoek links onder toch nog net een stukje wegduikende rietzanger zien… maar die telt niet. Sommige blauwborsten hebben overduidelijk jongen, gezien het aantal gevangen insecten dat wordt aangevoerd. Ze zijn wel zo slim om niet te laten merken waar het nest zit.

Ze vliegen met volle bek heen en weer en maken net zolang omtrekkende bewegingen tot je niet meer kijkt. Misschien is de volgende niet zo’n fraai plaatje, met al die rietstengels, maar deze laat wel bijna helemaal zijn gespreide staart zien. Het is het nog nét niet helemaal…

Voordat ik de laatste drie blauwborsten laat zien, eerst nog een gele kwikstaart op een paaltje. Voor de afwisseling.

Nog drie plaatjes van een blauwborst op de uitkijk. Toch alle drie weer heel anders.

Ik geef onmiddellijk toe dat dit blogje een hoog blauwborstengehalte heeft, maar ik vind het dan ook een bijzonder mooi vogeltje. Volgend voorjaar ga ik hier zeker weer buurten. Het gaat goed met de blauwborst in Nederland, maar nu zijn ze (bijna) allemaal weer weg, naar warmer oorden, om in maart weer terug te keren.

Na mijn vrij lange verblijf in dit natuurgebiedje besloot ik toch nog een rondje te rijden, maar had er niet veel fiducie in dat dit nog mooie plaatjes op zou leveren. De zon was inmiddels behoorlijk vooraanstaand aanwezig en het licht werd er niet beter op. Gelukkig was er op mijn rondje niet veel te zien, alleen een gele kwikstaart op een paaltje was nog wel aardig, maar die staat hierboven al.

Ik besluit met een foto van een vos, een kleine vos om precies te zijn. Of eigenlijk helemaal geen vos, maar een vlinder. Geen vogel in ieder geval, maar toch krijgt-ie hier een plaatsje:

Zo zover mijn gevogel in Waterland. Iedereen weer hartelijk dank voor het lezen en kijken.

Voor wie alle foto’s nogmaals in groot formaat wil zien is hier tot slot de beeldencarrousel: klik op een willekeurige cirkel om deze te starten en blader vervolgens met pijltjestoetsen of muisklikken door alle foto’s van dit blog.