Op de knieën (Beekbergen 2)

4-11 April 2015, Beekbergen

Zoals in deel 1 al aangekondigd  zou het tweede Beekbergen-blog over flora gaan en daar moet je geen gras over laten groeien. Geen specifieke Veluwe-flora, zeker niet zelfs, maar gewoon blommekes die je overal kan tegenkomen. De eerste die ik wil laten zien groeien aan een struik die in elk beter tuincentrum te koop is. Hij stond – waarschijnlijk al jaren – in de tuin rondom het huisje, maar pas nu viel hij me op. Als je fotografeert ga je kennelijk anders tegen bepaalde dingen aankijken…. De uitgebloeide droogbloemetjes deden in eerste instantie direct denken aan een Hortensia, maar de rest van de struik helemaal niet. Toch zat ik er niet ver naast: het bleek om een Pluimhortensia te gaan. Het leek me wel een fotogeniek onderwerp en ik probeer dat ook zo over te laten komen en zoek naar mooie composities in combinatie met mooi licht en een dito achtergrond. Leuke effecten zijn welkom…

Dit vind ik op fotografiegebied toch wel één van de leukste dingen om te doen, dat zoeken naar mooie achtergronden en bijzondere lichteffecten, zoals de subtiele verdubbeling van het bloempje rechtsboven op onderstaande kiek:

Of het vinden van de bekende bokeh lichtbollen, hetgeen lang niet altijd lukt, maar wel bij de volgende << klik >>:

Pluimhortensia met bokehbollen

Dit kon ik nog allemaal af zonder acrobatische capriolen uit te moeten halen. Ik laat de Pluimhortensia verder met rust en ga nu echt op de knieën voor de enige Sneeuwroem die in de buurt te vinden was. Een exemplaar met slechts twee bloemen, maar meer heb je eigenlijk niet nodig.

In tegenstelling tot de Sneeuwroem waren Bosanemonen bijna alom tegenwoordig; ook op loopafstand van het huisje had ik een veldje zien staan, in een bosstrook onderaan het talud van de A50. Niet bepaald een rustig plekje, maar ik doe het er maar mee. Aan het eind van de middag, vlak voor de avondmaaltijd ging ik daar een uurtje mee aan de gang. Ik hoopte op mooie lichtval van de zakkende zon tussen de bomen door, maar dat had ik verkeerd ingeschat. Toch maar wat proberen.

Weer op de knieën in het gras dus, maar dat is altijd beter dan plat op de buik… En weer begint het zoeken naar mooie tafereeltjes, niet eenvoudig in zo’n groot veld. Ik zoek zoveel mogelijk de wat kleinere groepjes op, bij voorkeur in de schaduw, daarbij goed lettend op de onderlinge afstand en positie van de verschillende exemplaren. Dan de camera kantelen en keren en ondertussen draaien aan de focusring. Dat alles in Live View, want dan zie je nagenoeg meteen het resultaat, bij benadering. Hieronder een eenvoudige opstelling; slechts heel vaag is op de achtergrond en tweede exempaar zichtbaar:

Ietsje drukker en een ander sfeertje door het tegenlicht:

Onderstaand het hart van de bloem wat meer in detail. Jammer dat ik rechts een klein stukje bloemblad heb gemist…

Fotograferen langs de A50 heeft ook zijn voordelen: je kan mooi gebruik maken van het op de achtergrond voorbij razende verkeer. Dat geeft soms verrassende effecten en steeds een andere achtergrond <klik>:

Bosanemoon

Een passerende rode auto <klik>:

Bosanemoon

Ook bij het verder kieken probeer ik het verkeer erbij te betrekken, maar de timing is best moeilijk. Je hoort wat aankomen en dan moet je toch een beetje gokken op welk moment je afdruikt. Als je het op je display ziet, ben je al te laat. Veel foto’s kunnen dan ook linea recta de prullenbak in. Toch hou ik er nog genoeg over.

Bosanemoon

Bosanemoon

Ik vond het niet bepaald eenvoudig om te doen, wel uitdagend. Ik ben redelijk tevreden met de uiteindelijke resultaten. Het stramme gevoel in de benen als je weer overeind komt is het allemaal wel waard geweest. En hiermee zit deel 2 van de Beekbergen-trilogie er ook weer op. Dank voor het lezen en kijken.