Zwarte Knopen en Witte Stippen

Maandag 10 en dinsdag 11 november 2014 – Leyduin-Vinkenduin-Woestduin

Bijna iedereen zit zo langzamerhand wel met zijn gedachten bij de naderende feestdagen en/of is druk in de weer met het maken van agenda’s en jaaroverzichten. Wat dat laatste betreft schiet ik al aardig op, maar het ‘gewone bloggen’ moet er natuurlijk niet onder lijden. Ik loop inmiddels al een dikke maand achter, maar zit nog wél met een berg aan schimmels en zwammen die ik nog wel even wil laten zien.

Dit blogje gaat over twee dagen rondstruinen op de landgoederen Leyduin-Vinkenduin-Woestduin waarbij ik weer allerlei leuke dingen ben tegen gekomen. Maandag ging ik er heen, in principe om de daags tevoren ontdekte Kopergroenzwammen nog eens wat beter op de plaat te zetten, althans te proberen… maar ja, je weet hoe dat gaat: dan kom je weer allerlei afleidend spul tegen, zoals dit niet te versmaden Hazenpootje:

Kan ik nooit aan voorbij lopen zonder te kijken of er iets van te maken is. Hetzelfde geldt voor dikke boleten, zelfs al is het maar Gewoon Eekhoorntjesbrood (gok ik).

Maar ook simpele Mycena’s krijgen mijn aandacht, mits het maar een leuk groepje is:

Pas na een uur kom ik bij mijn hoofddoel van vandaag, de Echte Kopergroenzwammen. Ik neem er uitgebreid de tijd voor, maar kan er niet heel veel betere plaatjes van maken dan gisteren…

Na een half uurtje geef ik het verder maar op, markeer de vindplek met een vlaggetje voor een FB-vriendin en vervolg mijn weg. Ik ben er nu toch en ga op zoek naar volgende objecten…

De volgenden kandidaat mag helaas geen naam hebben, in zoverre…ik kan het niet verzinnen:

<< klik voor grotere weergave >>

De volgende is inmiddels een bekende: vorige keer in Vinkenduin aangetroffen op een klein stammetje, deze keer vind ik in Leyduin een enorme omgevallen beuk, waar mijn oog meteen valt op de kopergroene vegen op de bast. Bij nadere inspectie inderdaad afkomstig van de Kopergroenbekerzwam. Ik zie her en der wat boven de bast uitsteken, helaas geen mooie exemplaren en amper herkenbaar als bekertjes. Ze zitten vrij hoog en zijn moeilijk te fotograferen, zonder statief…

<< klik voor grotere weergave >>

Ik zal deze plek onthouden voor volgend jaar…

Iets verderop zie ik een wat kleiner boomstam liggen, die bezaaid is met – wat later blijkt – Zwarte Knoopzwammen. Veel volwassen exemplaren, maar ook voldoende jonge met de karakteristieke, schubbige bekervorm. Op de eerste foto oud en jong in één plaatje gevangen:

In eerste intantie dacht ik dat dit geen fotogenieke paddestoelen zouden zijn, maar dat valt me achteraf alleszins mee.

Ik verlaat Leyduin en ga richting de Kopergroenbekerzwammetjes van Vinkenduin. Gewoon om even te zien hoe die er nu bij staan en een indruk te krijgen van de bloeitijd van deze zwam. Op weg er naartoe zie ik in mijn linkerooghoek een groepje Mycena’s staan, waar wat mee aan de hand lijkt te zijn. Enkele exemplaren hebben een ‘harige hoed’; dat moet haast wel knopschimmel zijn! Yes! Daar had ik op internet al wat schitterende plaatjes van voorbij zien komen en ik hoopte stilletjes dat ik dat ook ooit eens voor de lens zou krijgen. Nooit gedacht dat dat al zo snel zou gebeuren. Met toevallig passerende vlieg…

Het wordt zo al met al vandaag toch weer een leuke expeditie; dit zorgt er mede voor dat het paddokieken nog niet verveelt.

De Kopergroenbekerzwammetjes liggen er nog steeds. Ze zijn wel weer wat meer verkleurd, maar toch nog duidelijk herkenbaar als zodanig. De bloeitijd is blijkbaar enkele weken, maar je moet er wel op tijd bij zijn.

Ik leef me verder in Woestduin nog even uit op wat Geweizwammetjes, met dit als resultaat:

Het zijn toch wel bij uitstek geschikte zwammetjes om wat mee te goochelen. Een mooi besluit van de eerste dag.

De dag erna ben ik hier alweer te vinden. Het zat niet in de planning, maar voornoemde FB-vriendin (ik noem geen namen, maar ze runt een FB-groep over natuur en verwondering…) kon de toch duidelijk gemarkeerde Kopergroenzwammen niet zelfstandig vinden. We hebben er gelijk maar een gezellige middag van gemaakt en onder andere Rodekoolzwammen gekiekt.  Goochelen met Rodekoolzwammen is al een stuk moeilijker, maar dat zijn en blijven toch ook zwammen waar ik meestal niet zomaar aan voorbij loop.

 

Tot slot lopen we nog even langs de plek waar ik vandaag of morgen een paar verse Vliegenzwammen verwacht. Inderdaad staan er twee jonge exemplaren, nog vrijwel in perfecte bolvorm en netjes naast elkaar. Zo zijn ze eigenlijk het mooist. Niks meer aan doen, alleen maar even klikken:

Tot slot van dit blogje een detailfoto van de witte stippen:

Zo, de berg zwammenkiekjes is weer een stukje kleiner… Ik denk dat ik nog genoeg toonbaar materiaal heb om tenminste twee blogjes mee te vullen, maar of dat er ook van komt weet ik nog niet. Overdaad schaadt tenslotte…

Dank voor het lezen en kijken.