Een Prijzenswaardige Paddo

Maandag 27 oktober 2014 – Wandelbos Groenendaal, Heemstede

Het paddestoelenseizoen begint nu lekker op stoom te komen. Er staan er inmidddels genoeg om je minstens één keer per week een paar uur mee te vermaken. Vandaag is wandelbos Groenendaal aan de beurt, want daar wil je nog wel eens leuke soorten tegenkomen. Het is nog niet vergelijkbaar met vorig jaar, maar wie weet wat er nog komt. Ik loop er 3,5 uur rond en kom met een goed gevulde geheugenkaart thuis en dan heb ik nog maar een klein rondje afgelegd. Als je eenmaal een paar leuke groepjes gevonden hebt, kun je daar best een poosje zoet mee zijn: zoeken naar de juiste positie met betrekking tot compositie en lichtval, scherptedieptereeksjes maken, proberen er een leuk sfeertje in te brengen, etc.

Dat laatste valt vandaag een beetje tegen, maar soms valt nou eenmaal niet alles op de juiste plaats. Komt nog bij, dat ik ook steeds kritischer begin te worden en het niet gauw meer goed vind; gelukkig hou ik uiteindelijk nog genoeg plaatjes over om een blog mee te vullen. Bovendien levert mij deze dag nog een leuke verrassing op… maar daarover later. Ik begin maar eens met wat rossige paddestoelen die ik wel vaker voor mijn lens heb gehad. Ik gok op de Grote Bloedsteelmycena:

De bokeh lichtbollen moeten hier voor een beetje sfeer zorgen. Het gaat me steeds beter af die te vinden, maar ze moeten natuurlijk ook weer niet te pas en te onpas worden toegepast. Ik wil ook niet alleen maar ‘sfeerplaatjes’ schieten, ook mooie registrerende kiekjes heb ik nodig voor mijn langzaam maar zeker groeiende soortencatalogus. In combinatie is natuurlijk helemaal ideaal. Als iemand nog namen denkt te weten of kan bevestigen (of juist niet), hoor ik het graag!

Ik blijf nog even bij de rossige paddo’s: vermoedelijk een paar Gewone Elfenschermpjes:

In dit geval een beetje door het op de grond liggende blad heen gekiekt. Zorgt voor het wazige effect.

Ik ben inmiddels weer bij de bekende houtwallen aangekomen en ook daar groeit alweer wat meer op dan de vorige keer, nieuwe soorten vooral. Deze bijvoorbeeld:

Ik hou het voorlopig op een Glimmerinktzwam, hoewel ik ze wel erg lichtbruin-geel vind.

Het volgende duo durf ik helemaal geen naamkaartje aan te hangen, zelfs geen voorlopig:

Dan iets heel anders: roze bolletjes op een oude boomstam. Dit zou de Bloedweizwam moeten zijn, ook wel ‘blote billetjeszwam’ genaamd. Deze hebben wel wat last van cellulitis dan:

Voor de verandering een zekerheidje, goed voor het zelfvertrouwen; een Porseleinzwam kan eigenlijk nooit missen:

Een beetje oud exemplaar. Het mooie is er wel vanaf en de vele bolletjes in de achtergrond maken het niet mooier. De Porseleinzwammen die ik tot nu toe tegenkom staan allemaal te laag om ze mooi van onderaf met doorvallend licht te kunnen kieken, maar ik zoek rustig verder… wat in het vat zit, verzuurt niet.

Weer een onbekende soort (Oranjerode Stropharia??), half door de bladeren heen bekeken:

Ik kom vandaag lekker veel verschillende soorten tegen, maar eigenlijk geen eentje waar ik iets ‘artistiekerigs’ mee kan… dan eindelijk een Amethistzwammetje! Daar was ik al een poosje naar op zoek. Het is wel een heel kleintje, maar toch probeer ik er iets moois van te maken:

Een beetje jammer van dat blaadje op rechts…

De volgende uitdaging is een groepje piepkleine zwammetjes dat op een boomstammetje geplakt lijkt te zitten.Tot nu toe heb ik niet zoveel succes met dit soort priegelwerk, maar deze keer lukt het me toch om een vrij scherp plaatje te maken van deze Suikermycena (rijstzak, draadontspanner, 1/5s – f/5.6 – iso200):

De onscherpe witte vlekken in de achtergrond worden gevormd door nog een groepje van dit kleine spul.

Dan nu even naar het andere uiterste, een paar flinke Parelstuifzwammen. Nog lekker vers, dus stuiven zullen ze nog niet, maar ik ga ze in de gaten houden!

Nog een mooie nieuwe soort voor het archief is deze Spekzwoerdzwam (had er nog nooit v an gehoord…):

Een mooie zwarte achtergond is op zijn tijd ook niet lelijk. Dan een paar stevige jongens: strakke bruine hoed en stevige witte steel, zou niet zo moeilijk moeten zijn, maar ik ben er nog niet achter hoe ze heten:

We beginnen zo langzamerhand het hoogtepunt van dit blog te naderen… nog even geduld. Eerst nog een fraai groepje Inktzwammen (denk ik… maar welke? de gewone glimmerinktzwam weer?):

Vooral de tweede vind ikzelf een erg mooi plaatje.

Groenendaal begint zo langzamerhand toch wel weer echt een paddoparadijsje te worden, want ik spot vandaag ook nog de zeldzame Goudvliesbundelzwam:

En een iets minder zeldzame, maar toch ook niet veel voorkomende soort is de Knolhoningzwam, zeker als het de Bleke variant is, maar daar moeten de deskundigen nog een oordeel over vellen…

Voor het hoogtepunt van dit blog moeten we weer even terug naar het begin van mijn paddo-ontdekkingstocht. Mijn oog valt op een fraai exemplaar van een Porseleinzwam en niet zomeer eentje. Het duurt even voor ik in de gaten had wat er mee aan de hand was: er hingen zgn. guttatiedruppels onder de hoed. Niet één paar, maar tientallen. Het lijkt wel een kroonluchter! Hoe breng je dat nou een beetje netjes in beeld. Ik doe verschillende pogingen, eerst schuin van onder, waarvan dit de mooiste is:

Je wilt zoveel mogelijk druppels scherp in beeld krijgen, natuurlijk, maar ook de achtergrond moet niet al te druk worden. Met f/6.3 lukt dat aardig. Vanuit een iets hogere positie krijg ik een zij-aanzicht tegen een vrij donkere achtergrond. Daar is in de nabewerking nog maar weinig voor nodig om die helemaal zwart te krijgen. De druppels komen mooi uit tegen de donkere achtergrond.

Ik ben blij met het uiteindelijke resultaat en plaats deze laatste foto op de site van Natuurmonumenten. En wat denk je? Wordt het door de vakjury (!) uitgekozen als Foto van de Maand Oktober! Mijn eerste prijs (een afduk van 30×40)! Ik ben dan ook best wel een beetje trots op deze ‘Prijzenzwaardige Paddo’…

Hiermee ben ik aan het eind gekomen van dit – toch weer – vrij lange blog met mooie nieuwe soorten, maar geen echte ‘artistieke’ hoogstandjes. Het kan ook niet altijd feest zijn.