Viervlek Uit De Kast

Maandag 19 mei 2014 – Amsterdamse WaterleidingDuinen

In de twee vorige blogs ben ik – met verdeeld succes – op zoek geweest naar een uitsluipende libel. Omdat er een twee-weekse vakantie naar het Zwarte Woud tussen zat, had ik de hoop om er nog eentje te vinden al min of meer opgegeven. Toch ga ik de eerste de beste mooie dag ná die vakantie weer richting de Viervlekkenpoel in de Amsterdamse WaterleidingDuinen. Het weer was de laatste weken koud en nat geweest (in het Zwarte Woud in ieder geval wel), maar nu kwamen er een paar mooie, warme en zonnige dagen aan, dus wie weet hebben daar een paar –  al is het er maar één – libellenlarven op gewacht…

…en ik heb geluk! 

Ik ben om 08:15u in de AWD, maar kom op weg naar de poel toch weer wat onderwerpen tegen die me afleiden, zodat ik pas om 09:45u ter plaatse ben. Ik zoek de rietstengels af en zie enkele libellen zitten, die allang en breed uitgeslopen zijn, dus daarin heb ik geen interesse. Ik speur verder… en ja hoor, daar zit er één die nog niet zo lang bezig is met het uitsluipproces (ook nog een ander, maar die is nog een stuk verder). Ik richt mijn camera op de eerste en nét als die goed en wel staat, valt mijn oog op een donkere larve. Is die al leeg? Eerst denk ik van wel, maar dan zie ik ineens iets groens door de larve-ogen heenschijnen! Nee, daar zit er dus nog eentje in en die kan er elk moment uitkomen! Met bonkend hart snel ik naar mijn camera en postioneer hem zo goed mogelijk bij deze jongen. Nou is dat hele uitsluipproces een kwestie van lange adem, maar kennelijk  gaat die eerste fase toch snel, want voordat ik klaar ben, is het eerste deel van de libel al uitgetreden. Dat is jammer, maar hij zit mooi vrij en dat is ook wat waard. Ik hoef amper te “tuinieren”. Het “moment suprême” heb ik dan wel gemist, maar ik doe het er voor. Ik hebt echt wel geluk!

Gedurende de 2,5 uur die volgen schiet ik vele plaatjes. Ik hou mijn onderwerp goed in de gaten: soms gebeurt er minutenlang niets, maar soms gaat het zo snel dat er zelfs sprake is van enige bewegingsonscherpte, zelfs bij 1/640s. Uiteindelijk hou ik er 100 over. Die kan ik hier natuurlijk niet allemaal laten zien… hoewel… Hier in het groot een selectie van een stuk of 12, vanaf het (bijna) allereerste begin. Verder geen commentaar, gewoon kijken. De tijd staat er onder….

Na 2 uur en 10 minuten is daar dan de Viervlek libel in volle glorie. Het drogen van de vleugels zal nog even doorgaan, voordat hij het luchtruim kiest.

Van alle 100 foto’s heb ik tenslotte een filmpje gemaakt (Windows Live Moviemaker) en op YouTube gezet:

Doordat de belichting gedurende de 2,5 uur niet steeds hetzelfde was en later ook de wind vervelend ging doen, is het geen topfilm, maar toch wel leuk om het hele proces zo te zien.

Voorafgaand en na afloop van dit gebeuren heb ik nog meer gezien en gekiekt in de AWD, maar dat komt – misschien –  in een volgend blog aan de orde. Het bloggen loopt nu overigens even niet meer chronologisch, want ik wilde dit project eerst even afhandelen, maar wat in het vat zit, verzuurt niet…